Oude schuur komt tot leven

Op het perceel troffen wij een monumentale woning aan met op het achterterrein een vervallen monumentale schuur. Deze twee verschillende monumentale karakters stonden met elkaar in verbinding middels een onverwarmd tussenlid. Dit tussenlid was niet bruikbaar en onduidelijk in functie & vorm. Het interieur van de monumentale woning bestond uit karakteristieke kasten, deuren en spanten. De schuur was niet geïsoleerd en diende als opslagruimte.

Door het betrekken van de oude schuur in het nieuwe woonconcept en het tussenlid als functionele verbinding vorm te geven is het wonen uitgebreid en is de tuin zichtbaar gemaakt. De ruimten in de monumentale woning zijn opgeknapt, karakteristieke elementen zijn zichtbaar gemaakt en door het tussenlid ontstaat er een nieuwe verbinding tussen de verschillende leefruimten.

Wonen in een monumentaal gesteente

De ruimtelijke kwaliteit van wonen was reeds aanwezig in de monumentale woning, gekarakteriseerd door hoge plafonds. Op de verdieping zijn tot in de kap nieuwe ruimten gemaakt waarbij de spanten in maximaal zichtbaar zijn. In de monumentale schuur is een tussenverdieping gerealiseerd voor de hoofdslaapkamer, welke vrij is van de wanden en zweeft tussen de spanten. De nieuwe woonkeuken direct aan de patio heeft twee langgerekte vides die middels dakvensters de woonkeuken van daglicht voorzien.

Zwart zink als invulling in het monumentale ensemble

Karakteristiek maar niet monumentaal was het oude tussenlid, niet zozeer in architectuur maar als verbinding en mogelijke functie. Met de verbinding is een aansluiting gemaakt tussen de monumentale woning en de schuur. De zwarte zinken gevelbekleding met fijne ribben verbindt letterlijk de twee monumentale karakters tot een nieuw ensemble. Het grote raam in deze verbinding geeft uitzicht op de tuin. De smalle doorloop is veranderd tot een bijzondere ervaring in de wandeling tussen de monumentale woning en de monumentale schuur.